Αναλύσαμε λίγο η πολύ τους λόγους για τους οποίους το 2009 αποτέλεσε μια εξαιρετική χρονιά για το SmackDown, θίξαμε όμως και το ότι το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για το Monday Night RAW, το Show που υποτίθεται πως είναι η «ναυαρχίδα» του WWE.
Η χρονιά ξεκίνησε με τον Randy Orton να είναι ο κορυφαίος heel του show, έχοντας κερδίσει το Royal Rumble Match και στοχεύοντας στην καταστροφή της οικογένειας McMahon. Το feud μεταξύ του επικίνδυνου αθλητή και της πάμπλουτης οικογένειας οδήγησε στην αναζωπύρωση της έχθρας Orton - HHH, που με την σειρά της οδήγησε στο Main Event της WrestleMania 25, ένας αγώνας που θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας από τους χειρότερους στην ιστορία της WrestleMania. Το ακόμη χειρότερο ήταν ότι το σενάριο «έμπαζε» από παντού, με τον Orton να αποκαλύπτει πως το σχέδιο του ήταν εξ' αρχής να κερδίσει το Royal Rumble και να πάρει την ζώνη από τον Triple H στην WrestleMania, παρόλο που ο HHH δεν ήταν καν πρωταθλητής όταν ο Orton κέρδισε το Rumble.
Όπως και με την περίπτωση του SmackDown έτσι και στο RAW, όλα έγιναν ξεκάθαρα μετά το Draft, με τον Triple H να είναι η μεγάλη μεταγραφή και τους MVP & Maryse να φέρνουν στο RAW τους τίτλους US & Divas Championship αντίστοιχα. Μέχρι εκεί όλα καλά. Τι έγινε λοιπόν και χάλασε το πρόγραμμά μετέπειτα; Ποια ήταν τα συστατικά που οδήγησαν σε αυτό το κάκιστο αποτέλεσμα;
Συχνές αλλαγές τίτλου
Ο μεγάλος τίτλος του RAW (WWE Championship) άλλαξε χέρια συνολικά εφτά φορές, από όταν το έφερε στο RAW ο Triple H με το Draft μέχρι το τέλος της χρονιάς, με τον Orton να το κερδίζει 3 φορές ενώ η μεγαλύτερη διάρκεια θητείας ως πρωταθλητής ήταν τρεις μήνες περίπου. Πιο αναλυτικά, ο Orton πήρε τον τίτλο από τον HHH στο Backlash – συγχρόνως τραυματίζοντας τον Game - αλλά τον έχασε δύο μήνες μετά στο Extreme Rules από τον Batista σε Steel Cage Match. Το αμέσως επόμενο βράδυ όμως, ο Orton και τα τότε τσιράκια του (Rhodes & Dibiase) επιτέθηκαν στον Batista, τραυματίζοντας τον, με αποτέλεσμα ο τίτλος να μείνει κενός. Μία εβδομάδα μετά, ο Viper κέρδισε την ζώνη σε ένα Fatal 4-Way Match εναντίον των Big Show, Triple H & John Cena. Για τους επόμενους μήνες η σκηνή γύρω από την κορυφαία ζώνη ήταν η ίδια με τον Orton να παλεύει με τους HHH & Cena και να χρησιμοποιεί τα τσιράκια του για να κρατήσει την ζώνη.
Τον Σεπτέμβριο στο Breaking Point PPV ο Cena νίκησε τον Orton σε ένα βάρβαρο "I Quit" Match για να γίνει πρωταθλητής. Η ζώνη όμως έγινε «μπαλάκι» μετά, καθώς ο Orton την κέρδισε πίσω έναν μήνα μετά στο Hell in a Cell, ενώ ο Cena την ξανακέρδισε τον αμέσως επόμενο μήνα στο Bragging Rights σε ένα No Holds Barred Iron Man Match. Επιτέλους, ένα νέο πρόσωπο εμφανίστηκε στην main event scene, με τον τότε νέο στο RAW, Sheamus να κερδίζει τον Cena σε Tables Match στο Δεκεμβριανό TLC PPV για να σηκώσει το πρώτο του WWE Championship με μόλις 4 μήνες καριέρα στο roster. Δεν είμαι σίγουρος για το κατά πόσο οι συχνές αλλαγές τίτλου έβλαψαν τόσο το show, όσο και την ίδια την ζώνη, σίγουρα όμως δεν βοήθησαν καθόλου.
Αδιάφορα τα United States & Divas Championships
Όπως ήδη είπαμε, ο MVP έφερε το US Championship στο RAW με το Draft όμως έχασε την ζώνη έναν μήνα μετά από τον Kofi Kingston σε επεισόδιο του RAW. Για τους επόμενους μήνες τόσο η ζώνη όσο και ο ίδιος ο πρωταθλητής αναλώθηκαν σε μικρά και αδιάφορα feuds ώσπου ο Kingston έχασε την ζώνη τον Οκτώβριο από τον Miz ο οποίος μόλις είχε περάσει από ένα makeover, με καινούργια μουσική εισόδου (την οποία έχει μέχρι και σήμερα) και καινούργιο ring gear.
Από την μεριά των Divas, η πανέμορφη Maryse έφερε το Divas Championship στο RAW ώσπου έχασε την ζώνη από την Mickie James στο Night of Champions. Η Maryse είχε το ρεκόρ για την πιο μακροχρόνια θητεία ως πρωταθλήτρια (216 μέρες) για τα επόμενα 5 χρόνια μέχρι που το ξεπέρασε η AJ Lee. Η James κράτησε την ζώνη για αρκετό καιρό με νίκες εναντίον των Beth Phoenix, Gail Kim & Alicia Fox ώσπου έχασε την ζώνη άδοξα και απρόσμενα από την Jillian Hall σε επεισόδιο του RAW τον Οκτώβριο. Η Jillian έχασε την ζώνη μετά από λίγα λεπτά από την Melina, η οποία βρέθηκε στο RAW ύστερα από ένα «Divas Trade» που επίσης έστειλε την Mickie στο SmackDown.
Παρόλα αυτά, το show θα επωφελούταν από έναν και μόνο General Manager πολύ περισσότερο από ότι με διασημότητες που απλά ήθελαν να κάνουν την πλάκα τους και να διαφημίσουν τις ταινίες και τα τραγούδια τους. Βέβαια εάν λάβουμε υπόψη μας ότι έναν χρόνο μετά ο GM του RAW έμελλε να είναι ενας φορητός υπολογιστής, η ιδέα των Celebrity Guest Hosts δεν ήταν και τόσο άσχημη.
για το Ringside House,
Γιώργος Αλευρόπουλος
Εβδομαδιαίοι Celebrity Guest Hosts
Το κερασάκι στην τούρτα αποτέλεσε το concept που ήθελε διάφορες προσωπικότητες της Show Biz να αναλαμβάνουν τον έλεγχο του RAW κάθε Δευτέρα. Επώνυμοι όπως οι Seth Green, Snoop Dogg, Ozzy Osbourne, Mark Cuban, Freddie Prinze Jr αλλά και πολλοί άλλοι, πρόσφεραν αρκετές στιγμές που κανείς δεν ζήτησε πραγματικά να δει στο show της Δευτέρας. Βέβαια, υπήρξαν και κάποιοι guest hosts που δεν ήταν celebrities άσχετοι με το πρόγραμμα, αλλά βετεράνοι του WWE όπως οι Roddy Piper, Ted Dibiase Sr και Dusty Rhodes.
- Συμπέρασμα -
Η χρονιά είχε όλες τις προϋποθέσεις να πάει πολύ καλά, όμως εάν εξαιρέσουμε κάποιες βελτιώσεις στους τελευταίους 4-5 μήνες του χρόνου, όπως η επιστροφή της DX και η έχθρες τους με την Legacy και τους Jeri-Show, σε γενικές γραμμές το 2009 για το RAW ήταν γεμάτο με αργόσυρτα σενάρια, υπερβολικά πολλά – και μερικές φορές ανόητα – Comedy Segments, μηδενικό ενδιαφέρον για τους τίτλους US & Divas, ενώ η ποιότητα του Wrestling τόσο στα εβδομαδιαία επεισόδια όσο και στα PPV's ήταν μέτρια με λίγες εξαιρέσεις. Δεν θα έλεγα πως το 2009 ήταν η χειρότερη χρονιά για το RAW, σίγουρα όμως βρίσκεται ανάμεσα στις 5 χειρότερες.
Διαβάστε το αφιέρωμα στο SmackDown του 2009:
Γιώργος Αλευρόπουλος